To jej nie pomogło w rozmowie o pracę.
Gliwice, 9:15 rano. Sierpniowy poranek, temperatura około 25 stopni, dzień jak co dzień.
Magda dopijała swoją ulubiona kawę o smaku piernika i rozmyślała nad planami na weekend. Nagle usłyszała wibrujący telefon na biurku. Na wyświetlaczu nieznany numer.
„Czyżby RMF dzwoniło…? Może w końcu mi się poszczęści. Ale przecież ja nie wysyłałam żadnego smsa… Albo jednak nie odbiorę, pewnie to znowu jacyś telemarketerzy” – pomyślała. Znienacka w głowie zaświeciła jej się jakaś lampka. Przecież pół roku temu wysłała CV do pewnej firmy, w sprawie stanowiska, o którym zawsze marzyła. Przeciągnęła palcem po ekranie i odebrała połączenie.
– Dzień dobry, czy rozmawiam z panią Magdą Malinowską? – w słuchawce zabrzmiał sympatyczny damski głos.
– Tak, przy telefonie.
– Chciałabym panią zaprosić na rozmowę kwalifikacyjną…
Magda wysłała swoje CV na wymarzone stanowisko sześć miesięcy temu i już dawno tym zapomniała, a tu taka niespodzianka.
– …część rozmowy będzie prowadzona w języku angielskim… – usłyszała w pewnym momencie.
„Rozmowa po angielsku?” – pomyślała, gdy dzwoniąca rozłączyła się po ustaleniu terminu spotkania.
Ostatni raz na poważnie miała z czymś takim do czynienia w czasie studiów. Coś też tam pogadała będąc niegdyś za granicą. A to zamówiła jedzenie, a to zapytała o drogę… Nie było źle.
„Dam radę” – pomyślała. – „Ale zaraz, przecież nie spytają mnie jak zamówić pizzę po angielsku. W końcu nie startuję na stanowisko pizzożercy…”. Zastanawiała się przez dłuższą chwilę.
„Rozmowa dopiero za tydzień, więc jest trochę czasu na podszkolenie się” – doszła w końcu do wniosku.
Zaczęła od wyszukania w Internecie interesujących ją ofert. Wszystko jak na tacy – „Szybka pomoc językowa”, „Pomożemy ci w nagłej sytuacji językowej”… Po dwudziestu minutach wertowania ofert, wybrała jedno z kilku ogłoszeń, które ją najbardziej zainteresowało. Zadzwoniła. Lektorka po drugiej stronie wypytała ją dokładnie na czym polega jej problem.
– Chcę poćwiczyć podstawowe zwroty związane z rozmową kwalifikacyjną, no wie pani – jakie są moje wady i zalety, dlaczego chcę pracować w tej firmie, itp. Myślę że to powinno mi wystarczyć… – wyjaśniła Magda.
Umówiła się na dwie lekcje. Szło nieźle. Z zajęć wychodziła później pełna optymizmu. Ćwiczyła także w domu, by niczego nie przekręcić.
„Ta nauka nie była taka trudna…” – pomyślała na dzień przed rozmową. – „Dobrze się przygotowałam, jestem tego pewna. Językowa część powinna pójść gładko. Wszystkie zwroty mam perfekcyjnie opanowane”.
Jednak na miejscu już nie poszło tak gładko. Zapomniała o jednej bardzo ważnej rzeczy. Że mogli zapytać o coś więcej. No i, zgodnie z prawem Murphy’ego, zapytali.
– „Dlaczego wybrałaś ten kierunek studiów?”
– „Co byś zrobiła gdybyś wygrała milion dolarów?”
Dostała także tekst, krótki mail od klienta do przetłumaczenia.
„Co te pytania miały wspólnego z moim przyszłym stanowiskiem?” – zastanawiała się, wychodząc z rozmowy. Na to przygotowana nie była…
(…)
Jak myślisz, dlaczego rekrutanci zadali jej te pytania?
Powód jest bardzo prosty. Chcieli sprawdzić jaki naprawdę jest jej poziom języka angielskiego. Czy jej umiejętności pokrywają się z tym, co wpisała w CV?
Powiem Ci szczerze, że słyszę coraz więcej takich historii od moich kursantów.
Nie spodziewali się, że po drugiej stronie „mogą zapytać o coś więcej”. Myśleli, że dyplom ze szkoły językowej sprzed pięciu lat załatwi sprawę.
Nie mam nic przeciwko kursom „SOS” jeśli chcesz coś przećwiczyć, żeby czuć się pewnie.
Musisz jednak wiedzieć, że kilka, czy nawet kilkanaście zwrotów wykutych na pamięć nie wystarczy. I na nic zda się wpisanie w CV poziomu B2, czyli wyżej średnio-zaawansowanego, jeżeli tak naprawdę się nim nie posługujesz. Wyjdzie szydło z worka i to prując go głośno.
Jeżeli wiesz, że lepsza praca lub awans wiążą się z bardzo dobrą znajomością języka obcego, to moja rada jest jedna: bierz się do roboty.
Czytaj, słuchaj, oglądaj, poszerzaj swą wiedzę. Jeśli potrzebujesz, zapisz się na kurs.
Gdy Twoje podejście będzie się charakteryzowało systematycznością i wytrwałością, to dojdziesz do wymarzonego poziomu. I nie obiecam Ci, że będzie to za miesiąc, za pół roku, czy dwa lata. Jedni uczą się szybciej, inni wolniej. Jedni mogą poświęcić godzinę tygodniowo, inni cztery. Wierz mi, da się – trzeba chcieć.
Jako bonus mam dla Ciebie dziesięć zwrotów, które najczęściej mogą pojawić się w pytaniach podczas rozmów o pracę.
- What qualifications have you got for this job? – Jakie masz kwalifikacje na to stanowisko?
qualifications – kwalifikacje - Have you got any relevant experience? – Czy masz odpowiednie doświadczenie?
relevant – odpowiedni, właściwy - What personal qualities have you got that make you a good candidate? – Jakie cechy charakteru czynią cię dobrym kandydatem?
personal qualities – cechy osobowości - What skills do you think are important for this job? – Jakie umiejętności są ważne dla tego stanowiska?
skills – umiejętności - What has been you greatest achievement? – Co jest twoim największym osiągnięciem?
achievement – osiągnięcie - What are your ambitions for the next five years? – Jakie są twoje ambicje (cele) na następne 5 lat?
ambitions – ambicje, dążenia - What are you strengths? – Jakie są twoje mocne strony?
strengths – mocne strony - Whar are your weaknesses? – Jakie są Twoje słabe strony?
weaknesses – słabe strony - How do you deal with stress? – Jak radzisz sobie ze stresem?
deal with... – radzić sobie z… - What is the most difficult situation you have had to face and how did you deal with it? – Jaka jest najtrudniejsza sytuacja, z która musiałeś się zmierzyć i jak sobie z nią poradziłeś/-aś?
to face – stawić czoła, zmierzyć się z czymś.
Chcesz więcej takich tematów? Daj znać w komentarzu.